مقدمه
OWASP TOP 10 یک فهرست از ده آسیب پذیری امنیتی رایج در برنامه های کاربردی است که توسط OWASP (Open Web Application Security Project) تعیین شده است. این فهرست شامل آسیب پذیری هایی است که بیشترین تأثیر را بر روی امنیت برنامه های کاربردی دارند و برای توسعه دهندگان و متخصصین امنیت بسیار مهم هستند. در این مقاله، به بررسی این ده آسیب پذیری می پردازیم و راهکارهایی را برای جلوگیری از آنها ارائه می دهیم.
۱. آسیب پذیری اعتبارسنجی ورودی (Injection)
آسیب پذیری Injection شامل نفوذ یک حمله به بخشی از برنامه است که اطلاعاتی را به صورت ورودی دریافت می کند، مانند فرم ها، پارامترهای URL، پایگاه داده ها و غیره. در این حملات، اطلاعات مخرب به سیستم وارد می شوند و ممکن است به دسترسی غیرمجاز و یا تخریب داده ها منجر شوند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید ورودی های برنامه اعتبارسنجی شوند و از استفاده از متغیرهای SQL در کوئری های پایگاه داده خودداری شود.
۲. آسیب پذیری شناسایی نشده (Broken Authentication and Session Management)
در این آسیب پذیری، اطلاعات احراز هویت و مدیریت نشست های کاربری به درستی پیاده سازی نمی شود و مهاجمان می توانند به سیستم دسترسی پیدا کنند و یا اطلاعات حساس را برای خود فراهم کنند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید از مکانیزم های احراز هویت قوی و مدیریت نشست های کاربری که شامل تمدید زمان اعتبار نشست و نگهداری اطلاعات ورود به سیستم است، استفاده شود.
۳. آسیب پذیری خطا در رمزنگاری (Cross-Site Scripting)
در این نوع حملات، مهاجمان کد مخرب را در یک صفحه وب داخلی و یا خارجی وارد می کنند و مرورگر کاربر را به اجرای آن مجبور می کنند. از جمله تأثیرات مخرب این نوع آسیب پذیری می توان به دزدیده شدن اطلاعات کاربری و یا ایجاد صفحات فرعی جعلی که به دسترسی کاربر به صورت غیرمجاز منجر می شود، اشاره کرد. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید از ورودی های کاربران محافظت شود و کد های جاوااسکریپت و HTML که قابل اجرا هستند، از محتوای ورودی های کاربر فیلتر شوند.
۴. آسیب پذیری ارتباطات نامشخص (Insecure Communications)
در این آسیب پذیری، اطلاعات حساس بین کاربر و سرور توسط مهاجمان در میان گرفته می شود. برای جلوگیری از این نوع حملات، باید از پروتکل های ارتباطی امن مانند HTTPS استفاده شود.
۵. آسیب پذیری خطا در دسترسی (Broken Access Control)
در این آسیب پذیری، کاربران به مناطقی از برنامه دسترسی پیدا می کنند که باید اجازه دسترسی به آنها را نداشته باشند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید از مکانیزم های دسترسی و مدیریت نقش کاربران در سیستم استفاده شود.
۶. آسیب پذیری خطا در مدیریت پیکربندی (Security Misconfiguration)
در این نوع آسیب پذیری، تنظیمات امنیتی به درستی پیاده سازی نمی شود و مهاجمان می توانند از آن استفاده کنند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید تنظیمات امنیتی به درستی پیاده سازی شوند و سیستم ها به طور منظم بررسی شوند.
۷. آسیب پذیری خطا در مدیریت لاگ (Insufficient Logging and Monitoring)
در این آسیب پذیری، فعالیت های نامشخصی از کاربران یا از سمت مهاجمان به لاگ ها ارسال نمی شود و بنابراین امکان تشخیص حملات به سیستم کاهش می یابد. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید لاگ ها به درستی پیاده سازی شوند و به صورت منظم بررسی شوند.
۸. آسیب پذیری خطا در اجرای کد (Broken Function Level Authorization)
در این نوع آسیب پذیری، عملیات هایی که باید توسط کاربران مختص شناسایی شده باشند، برای همه کاربران در دسترس هستند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید مکانیزم های دسترسی به عملیات های مختلف برای کاربران مختلف پیاده سازی شوند.
۹. آسیب پذیری خطا در استفاده از کتابخانه ها (Using Components with Known Vulnerabilities)
در این آسیب پذیری، کتابخانه ها یا ماژول های استفاده شده در برنامه، شامل آسیب پذیری هایی هستند که قبلا شناخته شده اند و مهاجمان می توانند از آنها برای نفوذ به سیستم استفاده کنند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید کتابخانه ها و ماژول ها به روزرسانی شوند و نگهداری به روز آنها را انجام داد.
۱۰. آسیب پذیری خطا در حفاظت از داده ها (Insufficient Data Protection)
در این آسیب پذیری، اطلاعات حساس، مانند رمز عبور و اطلاعات کارت اعتباری، در سیستم با نحوه حفاظت نامناسبی ذخیره می شوند. برای جلوگیری از این نوع آسیب پذیری، باید از روش های رمزگذاری قوی و به روز استفاده شود و اطمینان حاصل شود که داده ها به درستی رمزگذاری و ذخیره شده اند.
این تنها برخی از مثال هایی هستند که نشان می دهند چگونه یک سیستم می تواند در معرض آسیب پذیری ها و تهدیدات امنیتی قرار گیرد. برای جلوگیری از این مشکلات، توسعه دهندگان باید به دقت به تمام جزئیات برنامه خود توجه کنند و از تکنیک های امنیتی موثر استفاده نمایند.
